Dit keer weer een verhaal van mijn eigen hond. Luna is een sheltie teefje van nu 9 jaar en mijn eerste eigen hond.
Buiten de homeopathie & gezondheid heeft gedrag ook echt mijn interesse en heb ik daarin heel veel gelezen, cursussen gevolgd en gestudeerd om me daarin te ontwikkelen. Mede dankzij Luna heb ik, maar ook Luna zelf, een enorme groei doorgemaakt. Hieronder ons verhaal.
Luna is altijd een onzekere, wat angstige hond geweest bij vreemde honden. Ik heb haar daarin in het begin, als pup, ook niet goed begeleid door mijn gebrek aan kennis.
Homeopathisch kun je op de volgende manier zien:
Ze heeft een gevoelige, onzekere constitutie en er zijn incidenten geweest waardoor haar onzekerheid zich ontwikkelt heeft in negatieve zin naar angst. (voor meer informatie over constitutie zie mijn blog: Homeopathie gaat verder) De angst is dan het “symptoom” van ziekte/ uit balans zijn. Vergelijkbaar met bijvoorbeeld diarree op fysiek vlak, is angst een symptoom op emotioneel vlak. Een uiting van niet gezond zijn, uit balans zijn.
Uiteraard heb ik zodra ik met de homeopathie in aanraking kwam haar homeopathisch begeleid. Door haar gevoelige constitutie moest ik wel voorzichtig zijn met wat en hoe vaak ik iets gaf. Als het te hard ging sloeg ze juist door naar de andere kant en werd ze feller. Door de middelen is ze stabieler geworden in gedrag. Ze stapte makkelijker over haar angst heen. Leerde beter te communiceren, vluchtte minder snel, maar ook de neiging om het te overrulen met een aanval werd minder. Daarnaast was ze op jonge leeftijd gevaccineerd waarvan ze een bult op de plek van injectie heeft gekregen en gezakt is in haar energieniveau. De bult is weg en haar energieniveau is al jaren beter.
Door mijn groei en ontwikkeling wat betreft hondengedrag kan ik haar nu ook heel goed begeleiden.
Kleine honden versus grote honden blijft vaak een moeilijk verhaal. Kleine honden die het eng vinden en neigen naar vluchten en grote honden welke daardoor juist getriggerd worden voor jacht- of speelgedrag. De grote honden die op iedere hond afgaan en willen spelen, zijn in mijn ogen ook niet “gezond”. Zij missen de fijne signalen aan communicatie om echt interactie aan te gaan!
Ik heb Luna een hele tijd beschermd tegen contact met andere honden, door het gewoon te proberen het te vermijden. Echter soms was ze “eigenwijs” en wilde toch naar de hond toe. Ik zie nu dat ze door haar groei zélf daarin keuzes kan maken. Maar ze vraagt daarin wel mijn begeleiding.
Praktisch houdt dat in dat wij als we een andere hond tegenkomen samen lichaamstaal lezen van de andere hond en daarop reageren. Als dit ontspannen er uit ziet maakt ze zelf de keuze om met een ontspannen kwispel contact te maken. Als de andere hond door kalmerende signalen aangeeft dat het contact rustig aan moet gaan, of dat ze er geen behoefte aan hebben dan reageert Luna daar correct op door dan ook kalmerende signalen te laten zien. Vaak is dat voor haar stilstaan of er met een boog omheen gaan. Ik blijf dan bij haar, volg haar, om zowel haar te steunen als de andere hond signalen te geven. En uiteraard zijn er de honden die ondanks de kalmerende signalen van Luna toch contact willen op een vrij opdringerige manier. En dan maakt Luna heel bewust de keuze om bijvoorbeeld tussen mijn benen te gaan staan. Dan blokkeer ik de andere hond, door er tussen te gaan staan, om zo te voorkomen dat de begroeting voor Luna te heftig is en haar te beschermen.
Het mooie is dat Luna echt zelf keuze maakt. Dat ze zelf haar omgeving begrijpt, dat ze lichaamstaal kan lezen, kan communiceren en naar aanleiding daarvan bewust kiest wat ze wil in dit contact. En dat ze weet dat ze mijn steun krijgt. Dat heeft haar zelfvertrouwen enorm laten groeien, waardoor ze nu echt in balans komt. We hebben er beide veel van geleerd. En we zijn beide enorm gegroeid door dit proces!
Geef een reactie