Er is een gat tussen reguliere en homeopathische methodes. Een gat ontstaan door een andere manier van kijken.
Reguliere geneeskunde kijkt naar de symptomen en haalt deze weg. Heb je pijn? Dan krijg je een pijnstiller. Heb je een ontsteking? Dan krijg je antibiotica. Heb je suikerziekte door een tekort aan insuline? Dan kun je insuline inspuiten. Dit is een erg oplossingsgerichte geneeskunde, gericht op het fysieke lichaam, op de materie. En dat is natuurlijk fijn. Dan heb je snel een oplossing. Echter als er daarmee niet is gekeken naar de oorzaak, dan komt vaak de ziekte terug, of komen er andere klachten terug. Of wordt je futloos en moe. Zit je duidelijk niet lekker in je vel.
Homeopathie daar in tegen, kijkt verder, zoals ik uitgelegd heb in de blog: Homeopathie gaat verder. Een goede homeopaat denkt, waar komt dit symptoom vandaan? Waar gaat het mis in dit organisme dat deze pijn heeft? Dat er een ontsteking ontstaat? Waarom kan dit lichaam de suikers niet meer goed verwerken? En een homeopaat geeft dan een middel om de symptomen te verlichten, maar kijkt ook naar het ontstaan om daar mee aan de slag te gaan. En doordat de homeopathische middelen het zelf herstellende vermogen ondersteunen, wordt je sterker. Je immuunsysteem en je weerstand worden sterker.
Ik wil een alinea met jullie delen uit het boek “Heel de gewonde genezer” geschreven door Umut Evren Nefertiti, om het verschil tussen regulier en homeopathie te verduidelijken:
“De keerzijde van die kordate aanpak is dat we soms alleen bezig zijn met probleemoplossing en met resultaten en niet meer weten wat we eigenlijk aan het doen zijn, waar het eigenlijk om begonnen was. Dan zijn we enthousiast bezig met het telkens weer opdweilen van het gelekte water. En dan bedenken we – praktisch als we zijn – nieuwe, nog beter absorberende dweilen, betere dweiltechnieken, zelf- dweilende computergestuurde dweilen, een dweilscan om te zien hoe verzadigd de dweil is, een dweilpolis voor het hele gezin: Een telefoontje en de dweilservice staat voor de deur, 24 uur per dag….
Totdat iemand die wat minder praktisch is ingesteld, eerder wat filosofischer, op een dag zegt
“Moeten we niet eens kijken wat de oorzaak van de lekkage is?”
Na een tijdje nadenken en het bestuderen van oude wijze boeken, komt hij er achter dat er in de kraan een leertje zit, dat af en toe versleten kan zijn. Blij gaat hij naar Dweil BV en vertelt over zijn ontdekking: Een nieuw leertje is de oplossing! Maar in plaats dat hij blije gezichten ziet, wordt iedereen heel boos omdat ze net zo lekker bezig waren, net een nieuwe dweilenfabriek hadden geopend…”
Deze alinea geeft mooi het verschil van kijken weer. De reguliere geneeskunde die kijkt naar hoe ze de gevolgen kunnen verminderen en daar steeds betere producten voor ontwikkelt. In tegenstelling tot de homeopathie, die kijkt waar iets vandaan komt. Waar de lekkage zit!
Aan de andere kant zijn er ook klachten, met een externe oorzaak, waarbij de oorzaak in het materiele, in het fysieke zit. Zo zat ik van de week met mijn eigen hond bij de dierenarts, omdat ze iets in haar oog had en vreselijk veel pijn aan haar oog had. Dan is een kordate, praktische dierenarts nodig die dit heel snel oplost.
Daarom nog een alinea over het gefilosofeer van de homeopaten (Uit “heel de gewonde genezer” Umut Evren Nefertiti):
“Een psychiatisch patient komt bij een homeopathisch arts:
“Dokter, ik heb al sinds de scheiding van mijn vrouw het gevoel dat er een splinter in mijn rectum zit.”
“Ahh, interessant, vertelt u eens, het is dus met de scheiding begonnen… Wat heeft dat emotioneel met u gedaan?… Drie consulten, drie uur gesprekken, drie telefoontjes, drie homeopathische middelen en 300 euro later, zonder dat de behandeling resultaat heeft gehad, gaat de patiënt naar de volgende homeopaat….
…. Drie maanden en nog een paar behandelaars later, gaat de patiënt in wanhoop – als laatste toevlucht – naar zijn huisarts:
Dokter, ik heb al sinds de scheiding het gevoel dat ik een splinter in mijn rectum heb, en de scheiding heeft er nog al in gehakt, ik voelde me nogal…. “Ja, ja… Ik snap het, laat maar eens even kijken… Oei… Ja, niet zo vreemd dat je daar last van had, het is een flinke splinter… Maar.. Ja ik heb hem er al uit. Zie zo, dat voelt zeker beter?”
Uiteraard is het niet zo zwart wit als ik hier schets. Homeopathie kan in acute gevallen ook heel snel en effectief werken, zoals te lezen is een andere blog. Aan de andere kant kan ook in andere situaties zinvol zijn om wel met de reguliere medicatie te werken, zoals het voorbeeld van Stef, waarbij regulier en homeopathie naast elkaar gaan en allebei hun waarde hebben.
Mijn visie is dat beide geneeswijzen hun waarde hebben. Afhankelijk van de klacht en van het dier kan besloten worden hoe het beste behandeld kan worden. Wel geloof ik dat veel klachten niet zomaar ontstaan en door met de ontstaansgeschiedenis aan het werk te gaan er vaak een oplossing mogelijk is. En dat vind ik de kracht van de homeopathie, waardoor echt genezing en groei mogelijk is, zoals te lezen is in de blog: Ziekte als groeiproces. Dan wordt je als individu, als organisme sterker. Dat is, volgens mij, waar gezondheid en genezen echt over gaat!
Geef een reactie